“Mijn geld werd bewerkt, ik moest vervallen tot zwerver”
Izaak Leetz (57) belandde vijftien jaar geleden aan de zelfkant van de maatschappij. Hij was bijna zeven jaar lang een slaaf van drugs. Drugskartels en drugsholtes werden Izaak zijn eerste huis. Vandaar de oprichting van Stichting een Momentje Thuis. “Ik weet wat het is om vertrapt te zijn, vernederd en afgewezen te zijn. Ik weet wat het is als deuren voor jou gesloten zijn. Ik weet wat het is als men je de rug toekeert. Ik weet hoe het aanvoelt als men jou liever ziet gaan dan komen. Ik weet wat het is om vervloekt te zijn. Ik weet wat het is om honger te lijden en om geen dak boven het hoofd te hebben,” herleeft Izaak zijn eenzame dagen.
God geef me nog een laatste kans!Izaak Leets
Tienerjaren
Izaak blikt terug naar het moment waarop hij de Technische school had afgerond. In die dagen hield hij een relatie op na met een dame die van de Anton de Kom Universiteit was afgestudeerd. De familie van dat meisje was tegen de relatie, ze wilden hun dochter graag met iemand die in jas en das gekleed ging. “De mannen met das konden haar het leven niet geven, dat ik haar schonk, want ik ben een vakman. Haar maandsalaris verdiende ik in twaalf dagen, want ik ben schilder van beroep,” spreekt hij als een waardige man.
Bewerkt
De familie vroeg hem eens om geld te lenen. Het geld werd toen bewerkt, nadat ze naar een bonuman waren geweest. “Ik moest tot zwerver vervallen, en ik verviel in de drugs. Ik heb de familie vergeven en heb het gebeuren een plaatsje gegeven.” Toen Izaak genoeg van dit leven had, knielde hij in een van de drugskartels en bad tot De Here. “God, als u werkelijk mijn God bent en ik uw kind, geef mij nog een laatste kans. Richt mij weer op als man en ik zal u dienen. Ik hoorde toen een stem: ‘Ik haal jou uit die dal en stuur jou terug naar het dal om de anderen voor me halen.’ Ik heb een opdracht. Ik heb een roeping en ik heb een verantwoording,” verwoordt hij de missie die hij van God meekreeg.
Geen thuis
Hij leefde in een cirkel en had geen momentje thuis. “Je was jarig en je had geen momentje thuis, want je was constant onderweg om drugs te zoeken.” Met de stichting proberen Izaak en zijn vrouw zwervers, daklozen en drugsverslaafden tegemoet te komen. Het koppel probeert het vertrouwen van deze groep terug te winnen. “Als ze open staan, kan je hun boek van bladzijde tot bladzijde lezen.
Dan kan je weten wat hun wensen zijn,” weet de ervaringsdeskundige. In 2009 is Izaak via De stem afgekickt. Van de veertig man met wie hij het traject van achttien maanden moest uitzitten was hij de enige die het voltooide. “De momenten waren pijnlijk en leerrijk, daar heb ik gezien dat God bestaat. God heeft mij nooit verlaten.”
Christen
Izaak leerde zijn vrouw, Nancy Nathoenie in de gemeente kennen. Zij wilde het fijne over zijn verleden weten. “Ik ben een open boek en ik heb haar alles verteld. Ze moest weten met wie ze te doen heeft,” lichtte hij eerlijk toe. Nancy vertelt: “Als ik mijn man vanuit het wereldse leven had leren kennen, dan zou ik hem niet hebben geaccepteerd, dat geef ik eerlijk toe. Als echte Christenen leer je hoe je met elkaar moet omgaan. Hoe je elk mens een eerlijke kans moet geven. Gods kracht en genade heeft alles hierheen geleid.”