• Birti Tori
• 30 november 2023

Modieuze Elisabeth Danning viert 100 jaar

“Streng, liefdevol, maar  overbezorgd. Ze staat op met de bijbel en gaat met de bijbel naar bed”, zo omschrijft dochter Vasti Ravenberg-Simson haar moeder. Elisabeth Simson-Danning mocht woensdag  een eeuw gedenken. Ze heeft zes kinderen gebaard, waarvan twee haar zijn voor gegaan. De bezorgdheid naar haar kinderen toe kan de seniorenburger maar niet loslaten. “Als ik op bezoek ben en ik ga stappen, gaat ze niet slapen .” Elisabeth is in Paramaribo geboren, maar haar ouders kwamen uit Coronie.

Doe goed, waar je dat kanElisabeth Danning

De 100-jarige: “Ik voel me goed met Godsgenade, maar heb een pijn aan m’n rechterzij. Waar je goed kan doen, moet je het doen. Ik heb naast m’n zes biologische kinderen, vier anderen uit het binnenland grootgebracht. Ik had een man die geen neen kende. Soms zit ik aan hem te denken, want we waren vijftig jaar getrouwd. De dag dat ik niet wilde koken, deed hij dat. We hadden ook moeilijke dagen,  maar we kwamen er doorheen,” vertelt de bejaarde die nog goed bij zinnen is.

Gezondheid

Zoals de jaren tellen, gaat de gezondheid van de eeuwling ook achteruit. Oma heeft zo nu en dan last van haar maag en hart, maar ze herinnert zich vroegere dingen als de dag van gisteren. Elisabeth is gehuwd en werd goed verwend door haar man. Toen hij in 2018 kwam te ontvallen, was het gemis zwaar.  Maar de gezelligheid die de 100-jarige in zich heeft, heeft ze behouden. “Mama houdt van haar grappen en ze is gezellig.”

Ze heeft aan de Satijnhoustraat gewoond en verblijft nu aan de Normandië straat. Haar man kocht als een van de eerste bewoners een huis en perceel in het militairproject. “De mooiste momenten die ik koester is wanneer m’n moeder uit ging, want ze was altijd Pietje punt. Elke keer als mama eruit ging moest ze een nieuwe schoen en jurk. Ze zei altijd: Mi a no bediende, mu mus’ sji er goed uit,” haalt Vasti vroegere herinneringen van haar moeder op.

Respect

Kleindochter Xiomara vult aan: “Oma is een trotse en respectabele vrouw die altijd door een ring te halen was. Haar moto is: Wins wan sma yip’ ber’ mi ef’ a kos’ unu w’e kos’ in baka. M’n grootmoeder is de mening toegedaan wat je omstandigheden ook zijn, je moet respect voor jezelf hebben.” Ximoara zegt dat haar oma soms eigenwijs en koppig was, maar haar man had geduld en was liefdevol. “Een hoogtepunt voor mij was toen m’n grootouders vijftig jaar waren getrouwd. Het was mooi om te zien vanwaar ze kwamen en de omstandigheden waaronder en waar ze terecht zijn gekomen. Inspiratie voor ons als kleinkinderen. Ik ben dankbaar wat m’n grootouders voor mij hebben betekend.”

Urma Rozenhout is een van de kinderen uit klaaskreek die de 100-jarige heeft grootgebracht. Ze was er woensdag ook bij om de jaardag van haar pleegmoeder te gedenken. “Hier in huis was er altijd eten en de deur stond open voor eenieder. Toen ik naar Paramaribo moest verhuizen om vervolgonderwijs te genieten, ben ik oma komen inwonen. Ze heeft nooit laten blijken dat we niet welkom zijn. Ze is een sterke, trotse vrije en zorgzame moeder.  Oma heeft ons alles dat ze in zich had meegeven. Wat we nu zijn hebben we aan m’n pleegmoeder en haar man te danken. Urma was elf toen ze ging inwonen en verhuisde toen ze zeventwintig was. Oma Elisabeth heeft gewerkt als landwacht in de rang van korporaal.