Met hart en ziel: Het verhaal van Joan Pollack
Joan Pollack (66) is een vrouw die, ondanks haar tegenslagen, ongebroken door het leven gaat. Met een hoorbaar stralende lach vertelt ze over haar ervaringen, hoe zwaar die soms ook zijn geweest.
De 28-jarige, Siomara Tolies, van Marron komaf is op 31 januari beëdigd door de minister van Volksgezondheid, Amar Ramadhin, om als arts te mogen fungeren. Echter, mag ze nog geen eigen praktijk openen, maar is verplicht een jaar voor de overheid te werken in een ziekenhuis of een andere instantie die gelinkt is aan de Staat.
“Dus eigenlijk is het niet zo dat ik nu mijn praktijk kan openen. Omdat we ook een achtste jaar hebben. Dus je bent arts, maar de overheid financiert de studie, dus we moeten een jaar teruggeven aan de Staat. Je werkt wel als arts, maar na een jaar kan ik een vergunning aanvragen om een praktijk te openen,” vertelt de jonge arts aan De Snelle Pen.
Ik dacht dat alleen bijzondere mensen arts konden wordenSiomara Tolies
Toen ze een aanvang zou maken met de klinische stage deed COVID z’n intrede. “Ik moest een jaar wachten voordat ik aan mijn klinische fase kon beginnen, dat was een vertraging. Maar zo heb ik dat onderdeel in twee jaar gedaan. 29 December 2023 was mijn laatste dag van de fase tot assistent-arts. Dat noemen we ook wel het zevende jaar. Ik begon m’n zevende jaar op 6 januari 2023 en eindigde het in december vorig jaar.”
De medische studenten krijgen te horen dat de studie in feite duurder is dan ze eigenlijk betalen. ” Maar ik weet dat ik in de loop der jaren steeds meer heb betaald , maar het was wel het normaal tarief van de Universiteit. We moesten ook onze eigen boeken kopen.” Siomara heeft tijdens de studie de ondersteuning van haar familie als schoonfamilie genoten, waardoor ze niet hoefde te werken en kon zich volledig richten tot de studie.
“De familie heeft me gesteund vanaf jong af, omdat ik altijd goed presteerde. In de familie was het altijd zo, als je je best deed, kreeg je een beloning. Dat hebben ze bewezen tot het laatste moment. Er waren wel momenten waarop het moeilijk ging en dat ik soms om ondersteuning moest vragen. En iedereen wilde echt dat ik zou slagen, dus ze waren altijd op zoek naar een oplossing.”
Siomara is opgegroeid in Wageningen en koesterde altijd de wens om arts te worden. “Op dat moment wist ik niet veel over de studie om arts te worden. Ik dacht dat alleen bijzondere mensen dit konden doen. Toen ik er echter over hoorde, leek het wel geschikt voor mij, dus besloot ik het te proberen. De studie is opgedeeld in een preklinische fase en een klinische fase. De preklinische fase duurt vier jaar en verliep goed. In 2017 raakte ik zwanger en kreeg ik een zoon. Dat weerhield me er niet van om door te gaan met mijn studie. De geboorte van mijn zoon had geen invloed op mijn studie. Wel moest ik het vak pathologie twee keer doen, net als veel anderen. Uiteindelijk hebben we het vak allemaal gehaald. Ik heb uiteindelijk mijn preklinische fase in vier en een half jaar afgerond, hoewel dit eigenlijk in vier jaar had gemoeten.”
Voordat Siomara naar de medische faculteit ging, heeft ze het Lyceum doorlopen en daarvoor het Mulo B. Zonder een S-pakket zou ze de studie niet kunnen volgen. Het aantal studenten dat tot de medische opleiding konden worden toegelaten, was op 4o gesteld en werd later opgetrokken naar 60.