‘Ik was niet zo’, Asje mag van Maikel Deira en anderen feestje bouwen
In de straten van de volkswijk Flora stond Astrid ‘Asje’ Bruyning vroeger bekend als ‘Black Beauty’. Sommigen noemden haar Beyoncé of Catwalk vanwege haar uitstraling.
Ralitsa Sisal is 33 jaar oud en moeder van zes kinderen; vijf meisjes en een jongen. Ondanks ze haar kinderen met een man heeft verwekt die ook nog in beeld is, doet ze hard haar best om niet afhankelijk te zijn. Ralitsa is altijd iemand geweest die haar eigen ding wil doen. “Ik wil niet werken voor een baas of afhankelijk zijn van een man. Ik begon met het verkopen van groenten en aardvruchten op de grote markt. Later verkocht ik ook kleren thuis, die ik uit Europa haalde, maar op een gegeven moment ging dat niet meer goed. En hield me bezig met het maken van gebakjes,” vertelt de 33-jarige aa De Snelle Pen.
Het financiële gedeelte houdt haar echter tegen om uitbreidingsinvesteringen te doen. Vier van mijn kinderen gaan naar school, drie op de basisschool en een op het voj.” Er zijn jaren geweest waarin ik ze met dezelfde schoolspullen naar school moest sturen, wat ervoor zorgde dat ze gepest werden. Dit is een van de redenen waarom ik er nu alles aan doe om ervoor te zorgen dat mijn kinderen met nieuwe spullen naar school kunnen. De meeste schoolspullen heb ik al, en de rest koop ik eind september.”
We aten rijst met ketjap of moesten groenten op het erf zoekenRalitsa
Ralitsa heeft hulp gekregen en kocht een kleine vriezer. “Ik verkoop nu dawet en ijsjes.” Dawet is een authentieke Javaanse drank die ik op bestelling maak. “Omdat mijn drank geen conserveringsmiddelen bevat, kan ik het niet langer dan twee weken bewaren. Mijn kinderen zijn mijn grootste motivatie. Ik heb tijden gekend waarin we niets te eten hadden, waarbij we rijst met ketjap aten of groenten op het erf moesten zoeken. Er zijn dagen geweest waarop mijn kinderen iets vroegen en ik het ze niet kon geven. Die periodes wil ik nooit meer meemaken. Ik wil ook niet dat mijn kinderen gepest worden, omdat ze met versleten schoenen naar school gaan. Daarom doe ik alles wat op mijn pad komt om geld te verdienen, van het maken van gebak en versnaperingen tot het schoonmaken van huizen. Ik herinner me dat ik een keer maar één kilo rijst kon kopen, die we moesten eten met alleen ketjap. Ik wil nooit meer terug naar die tijd. Ik weet dat het zwaar is en dat anderen het misschien nog moeilijker hebben. Maar zolang je in jezelf gelooft en kansen zoekt om jezelf te verbeteren, is er hoop,” is Ralitsa van overtuigd.
Aan moeders die het niet meer zien zitten, zegt ze: Kinderen hebben er niet om gevraagd om op deze wereld te komen. Voor mij is gezondheid en een sterke geest het allerbelangrijkste. Ik geloof dat God een weg zal banen. Ik heb meerdere keren gefaald, maar ik ben altijd weer opgestaan. Als je naar je kinderen kijkt, kun je daar de kracht vinden om door te gaan.”