Andre Misiekaba: ‘De NDP was afgedwaald van haar idealen’
Andre Misiekaba, voormalig parlementariër en prominente politicus, is afgelopen vrijdag teruggekeerd naar de Nationale Democratische Partij (NDP). Reden genoeg voor De Snelle Pen om een uitgebreid vraaggesprek met hem te hebben. Na een korte onderbreking van zijn politieke carrière, heeft hij besloten om weer actief te worden binnen de partij die hem sinds 2004 zo dierbaar is. Misiekaba benadrukt dat hij niet zomaar terugkeert, maar dat hij een duidelijke missie heeft: “Ik geloof dat ik een bijdrage kan leveren om Suriname te verheffen.”
We konden niet schouderophalend voorbij gaan aan zo’n dreunAndre Misiekaba
Misiekaba sloot zich in 2004 aan bij de NDP en bleef zestien jaar actief binnen de partij. In 2020 besloot hij echter een stap terug te doen. “Ik kom vanuit de kerk en deed mijn intreden in de politiek. Ik voel me geen politicus, maar iemand met een missie,” legt hij uit. “Op bepaalde momenten voelde het alsof we bezig waren met wat we hadden afgesproken, maar er waren ook momenten dat ik dacht: dit is niet wat we als partij hadden afgesproken.”
Interne strubbelingen en reflectie
Na de verkiezingen van 2020 begon Misiekaba te reflecteren op zijn rol in de politiek en de richting van de NDP. “Ik was zo betrokken bij de dagelijkse politiek dat er geen ruimte was voor reflectie,” zegt hij. “Veel van de directe mensen in de politiek hebben die ruimte ook niet. Ik verwijs naar het verhaal van Mozes in de Bijbel, een van de grootste leiders. Zijn schoonvader zei tegen hem: ‘De manier waarop je het werk aanpakt, is niet goed.’ Voor mij was de klap van het verlies van tien zetels, van zesentwintig naar zestien zetels, een enorme ontwaking.”
Misiekaba stelt dat hij al vroeg na de verkiezingen vond dat het bestuur van de NDP de consequenties van de nederlaag onder ogen moest zien. “We kunnen niet schouderophalend voorbijgaan aan zo’n dreun. Een groot deel van ons dacht dat we de verkiezingen zouden winnen, maar er waren een paar sceptici die zeiden dat het ook anders kon uitpakken. Toen het duidelijk voor mij was dat we geen consequenties zouden verbinden aan de uitslag, had ik een probleem. Ik ben grootgebracht met de waarde om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen handelen.”
Afwijking van de idealen
De interne strubbelingen binnen de NDP waren volgens Misiekaba voelbaar, en de vorige voorzitter, Desi Bouterse, heeft hier vaker over gesproken. “Toen de NDP voor een tweede termijn in de regering kwam, vonden velen dat we ver waren afgedwaald van de idealen van de partij. Binnen de NDP hebben we altijd gezegd dat de mens niet in dienst staat van de economie, maar andersom. Alles wat je verdient, moet ten goede komen aan de mensen. Maar wanneer je na tien jaar arbeid ziet dat de kloof tussen arm en rijk groter is geworden en de middenklasse is weggevaagd, kan je trots zijn op wat je hebt bereikt, maar de gemeenschap voelt niet met je mee.”
Familie en persoonlijke reflectie
Naast de politieke uitdagingen voelde Misiekaba ook druk vanuit zijn gezin. “De druk vanuit mijn gezin was niet meer houdbaar. Mijn naasten vonden dat ik werd misbruikt door de politiek. Ik zei toen: ‘Ik stap eruit.’” Hij geeft toe dat het hem zwaar viel en dat hij lange tijd twijfelde over zijn toekomst in de politiek. “Als de NDP de verkiezingen had gewonnen, weet ik niet zeker of ik was gebleven. Ik was gekozen als parlementariër, en ik weet niet of er ooit een parlementariër is geweest die zijn zetel heeft teruggegeven.”
Toch besloot hij zijn zetel op te geven en sprak hij hierover met de toenmalige voorzitter, Desi Bouterse. “Ik ben niet iemand die weggaat met ruzie. Toen ik eruit stapte, dacht ik voor 98% dat ik nooit meer terug zou komen in de politiek. Maar met de tijd kwam het gevoel langzaam terug.”
Misiekaba besloot uiteindelijk dat zijn missie nog niet voltooid is, en nu keert hij terug met hernieuwde energie. “Als je alles verliest dat waardevol is, dan hoeft het niet meer. Maar nu, met een helderder perspectief, ben ik klaar om mijn bijdrage te leveren.”
Wordt vervolgd