Het uniform dat gescheurd zou zijn tijdens de ontvoering
Bekijken

Moeder zet vraagtekens bij voorlopig politieonderzoek: “Ik blijf geloven in mijn dochter”

Conchita J,  moeder van een twaalfjarig meisje, spreekt zich  tegenover De Snelle Pen uit over het politieonderzoek waarin haar dochter betrokken is. Het meisje volhard tegenover haar ouders dat ze donderdag door een onbekende man is meegenomen. Volgens de moeder loopt haar 12-jarige dagelijks met haar neefjes naar school en heeft ze geen contact met mannen. Hoewel de politie via de woordvoerder, Milton Kensmil verklaarde aan ABC nieuwsdienst dat het verhaal van het meisje verzonnen zou zijn, blijft Conchita bij haar standpunt en geeft aan verdere stappen te ondernemen. De woordvoerder van de politie heeft verder verklaard dat het meisje het verhaal mogelijk heeft verzonnen om te verbergen dat ze gespijbeld heeft. Daarnaast zou het kind op school zijn gezien met grote bankbiljetten en zou ze in een auto zijn gezien met een volwassen man, aldus Kensmil.

“Ik ben niet rijk, maar als ik geen brood en drank heb, geef ik mijn kind soms geld mee naar school,” zegt Conchita. “Mijn meisje van twaalf is niet bezig met mannen.”

De arm van het meisje met een teken dat een schram moet voorstellen

Vraag: Waarom gelooft u eerder uw dochter en niet de politie?

Antwoord van de moeder:“M’n 6-jarige gaat niet zomaar huilend naar huis komen om een verhaal te vertellen. De buurtmanager heeft me zesjarige ook ondervraagd.”

Politieonderzoek en verklaring moeder

De politie was vandaag rond 13.00 uur bij haar thuis voor vragen en stelde ook voor om haar dochter  een deze dagen te onderwerpen aan een  gynaecologisch onderzoek. Conchita gaf aan dat het gesprek voornamelijk ging over het geld dat haar dochter soms meekrijgt naar school.

Vraag: Er wordt gezegd dat uw dochter met grote geldbedragen naar school gaat. Is dat waar?

Antwoord van moeder: “Dan moet ik rijk zijn. Wanneer ik haar geld geef, is dat omdat ik geen brood thuis heb. Ik geef haar dan SRD 200 om iets te kopen voor haarzelf en haar zusje. Maar dat gebeurd niet vaak.”

Vraag: Wat is het grootste bedrag dat u haar heeft meegegeven?

Antwoord van moeder: “SRD 200, maar niet vaak. Als ik minder heb, geef ik SRD 100 en zeg ik dat ze niets duurs moet kopen. Iets kleins dat hen bijhoudt tot 13.00 uur, wanneer ze thuis aankomen kunnen ze dan warm eten.”

Betrouwbaarheid van de verklaringen

Volgens Conchita heeft haar dochter steeds hetzelfde verhaal verteld aan zowel haar als de politie. “Ik heb haar gevraagd of ze de waarheid heeft verteld aan de politie, en ze antwoordde: ‘Ja, mama. Ik heb steeds hetzelfde gezegd.’ Toch bleef de politie dezelfde vragen herhalen.”

Vraag: Blijft u erbij dat uw dochter niet heeft gelogen?

Antwoord van moeder: “Ik blijf erbij. Vanwaar komen de krassen op haar arm en het gescheurde uniform?” De moeder gaf aan dat de politie foto’s heeft gemaakt van het uniform en de krassen op de arm van haar dochter.

Vraag: Heeft u uw dochter ooit met een jongen gezien?

Antwoord van moeder: “Mijn dochter is twaalf jaar. Ze is nog een klein meisje en speelt nog met haar neefjes. Ze draagt het uniform van de lagere school en zit in de zesde klas.”

Frustratie over het verloop van het onderzoek

Conchita uit haar frustraties over het voorlopig  onderzoek. Ze mocht niet aanwezig zijn bij het verhoor van haar dochter en kreeg te horen dat er nog geen verklaring aan de media kan worden gegeven, omdat het onderzoek nog loopt. De recherche is ook betrokken bij de zaak, maar Conchita vindt de verklaring van de politie onvolledig.

“Ik blijf geloven in mijn dochter. M’n meisje van zes jaar zou niet zomaar huilend thuis komen om iets te verzinnen,” zegt Conchita. Ze benadrukt dat ze haar rechten kent en overweegt verdere stappen te ondernemen. “Ze moeten niet denken dat ik als Indiaanse niet weet welke wegen ik moet bewandelen. Ik ken mijn rechten en ik ga daar ook voor vechten,” aldus Conchita. De moeder besluit dat ze morgenochtend naar de inspecteur zal gaan om haar recht te zoeken.

Lees verder