Melanie Edwards werd geboren in het afgelegen, maar prachtige Kabalebo, waar ze tot haar zestiende woonde. De overstap naar Nickerie voor haar middelbare schoolopleiding is het begin van een reis die haar leven veranderde. Daar behaalde ze haar VWO-diploma en zette haar zinnen op een universitaire studie in Paramaribo. Maar haar ambitie reikte verder. “Mijn meisjesdroom was altijd om arts te worden,” vertelt Melanie vanuit Cuba met een zachte glimlach aan De Snelle Pen.
De weg naar de medische wereld bleek echter geen eenvoudige. De loting voor het Medisch Wetenschappelijk Instituut in Suriname zat haar tegen. Maar waar deuren sluiten, openen zich nieuwe kansen. “Toen ik de beurs van Bureau Onderwijs en Studiefaciliteiten zag, wist ik dat dit mijn kans was. Het voelde alsof mijn droom weer binnen handbereik lag.”
Melanie vertrok naar Cuba om haar droom waar te maken, maar de reis was allesbehalve gemakkelijk. “Het leven in Cuba is zwaar, en studeren daar is een enorme uitdaging geweest. De eerste drie jaar bracht ik door in Havana, maar daarna moest ik naar een andere provincie voor het praktijkgedeelte.” Ondanks de obstakels voltooide Melanie haar studie niet in zeven maar in acht jaar, met één jaar onderbreking in Suriname.
Nu ze haar studie heeft afgerond en wacht op haar diploma, kijkt Melanie vol verlangen naar haar terugkeer naar Kabalebo. “Ik geloof dat we in Kabalebo ook recht hebben op goede gezondheidszorg,” benadrukt ze. “We hebben geen vaste arts. De dokter reist af en aan, en dat is niet zoals het zou moeten zijn. Zorg is meer dan het voorschrijven van recepten. Het vereist liefde, en ik weet dat ik dat kan geven.”
Met een populatie van 4.000 zielen, verspreid over Apoera, Kabalebo en Section, heeft het gebied dringend behoefte aan een toegewijde arts. “De afgelopen drie jaar blijft de arts gelukkig iets langer, maar een vaste kracht zou zoveel verschil maken.” Melanie hoopt in maart haar diploma te ontvangen en terug te keren naar haar geboortestreek om haar gemeenschap te dienen.
Studeren is een uitdaging geweest, maar ik ben sterker gewordenMelanie Edwards
Haar tijd in Cuba heeft haar niet alleen een arts gemaakt, maar ook een vechter. “Het studeren en wonen in een ander land was zwaar, maar het heeft me sterker gemaakt,” vertelt ze. Ze wil als algemeen arts werken en de gezondheid van haar gemeenschap verbeteren.
Melanie’s vastberadenheid is voelbaar. “Ik kom terug om mijn krachten te geven in het binnenland, met name in Kabalebo,” zegt ze met overtuiging. Voor haar is het niet alleen een plicht, maar een roeping. “Ik geloof in een toekomst waarin Kabalebo toegang heeft tot liefdevolle, hoogwaardige zorg. Ik hoop dat ik het verschil kan maken.”
