• Wan Tori
• 9 augustus 2023

Edwin Gefferie heeft pijn, hij probeert handeling zoon een plek te geven

“Ik was niet te genieten en voelde me zo klein. Ik wilde een gat graven, erin springen en het dichtmaken, temeer ik een bekende persoon ben. Ik probeerde de gemeenschap te mijden en verscheen niet meer op de radio,” aan het woord is Edwin ‘solo’ Gefferie. Hij is de vader van Jurgen ‘Jur’ Gefferie, die in januari dit jaar z’n vriendin, Rubia Egers, van het leven beroofde in Nederland. Zoals het nieuws schokkend voor de meeste Surinamers overkwam, veroorzaakte het een diepe wond bij Edwin. Hij deelt in een interview met De Snelle Pen zijn gevoel als vader, de pijn en het verdriet dat hij aan het gebeuren van z’n zoon overhield. Edwin staat bekend als een  voormalig functionaris binnen het Nationaal Leger, toneelspeler en radioman.

Een gevoel van schaamte bekroop meEdwin Gefferie

Het nieuws dat de leider van Para Pas’ Krioro z’n geliefde had vermoord ging als een lopend vuurtje en toen het Edwin bereikte, stortte z’n wereld letterlijk ineen. Hij kon het niet plaatsen dat z’n zoon verdacht werd van moord. Edwin is vader van dertien kinderen, waarvan Jur het vierde kind is tevens de oudste zoon. Zoals elke vader en moeder het beste van zijn of haar kind wil, heeft Edwin dat ook gewild, maar helaas had Jur z’n woede op een bepaald moment niet onder controle. Hij beroofde z’n vriendin die hem naar Nederland deed overkomen, van het leven.

Pijn

“Het heeft me wat gedaan.” Edwin heeft het bijzonder moeilijk gehad, toen hij het nieuws vernam. Hij probeert te verwerken dat z’n zoon en look alike een misdrijf heeft begaan, temeer hij als leider en zanger van z’n eigen Para Pas’ Krioro de Surinaamse vrouw ophemelde. Als vader heeft hij Jur altijd  erop gewezen om bij het maken van muziek rekening te houden, dat hij radioman is. Dat hij geen muziek produceert, waarin hij de vrouw in zijn algemeenheid of de Surinaamse vrouw denigreert. “Hij heeft zich keurig daaraan gehouden, maar dat maakte dat het gebeuren me zo getroffen heeft. Het is juist een vrouw, maar meer nog een Surinaamse vrouw, die dit leed is aangedaan. Dat nak’ mi moro. M’n zoon heeft z’n versie vertelt en zegt dat hij niet weet wat er precies gebeurd is, toen hij ‘s morgens opstond was het mes in z’n hand en  Rubia  lag badend in haar bloed op de grond. Er zijn zoveel versies van scenarios langsgekomen, over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Ongeacht wat de reden ook mag zijn,  ongeacht wat de aanleiding ook is geweest, de handeling die Jurgen gepleegd heeft, keur ik ten strengste af en prijs hem niet de hemel in, maar stel hem als voorbeeld, dat je onder elke omstandigheid jezelf moet beheersen. Dit is de boodschap die ik meegeef aan  de Surinaamse gemeenschap.”

Corrigeren

De vader vertelt dat Jur in z’n jonge jaren beïnvloed werd door verkeerde vrienden en hierdoor in het gevang terecht kwam. In een interview dat De Snelle Pen met Jur heeft gehad, is hij open en eerlijk hierover geweest. “Omdat hij moed en durf had, werd hij als jongeman misbruikt”, maar Edwin heeft alles gedaan om z’n zoon op het rechte pad te krijgen. Het gebeuren hield Edwin dusdanig bezig dat hij de confrontatie met de buitenwereld vermeed. Een gevoel van schaamte bekroop hem. “Als ouder doe je je uiterste best om jou kinderen een zo goed mogelijke opvoeding te geven, maar uiteindelijk is het de vrije wil, waarvan het kind gebruikt maakt. Die vrije wil kan in positieve als negatieve zin gebruikt worden. Als ouder zeg ik; geef niet op, blijf je kinderen motiveren, blijf ze het goede voorbeeld geven en blijf praten, het is nooit teveel. Vandaag is het m’n beurt, wie weet is het morgen de beurt van een ander om in zo een situatie te belanden, maar ik wens dit niemand toe. Wij, volwassenen zijn soms debet aan handelingen van jeugdigen, soms geven volwassenen de aanleiding aan jongeren om criminele daden uit te voeren. Dankzij de Opperbouwmeester nanga den bun konfo, probeer ik het  gebeuren een plaats te geven, maar er zijn momenten waarop ik terugdenk aan de situatie. Ik bedank de moeder van Rubia voor de ontvangst. Een heel lief mens en een sterke vrouw. Moge de Opperbouwmeester haar de steun blijven geven en alle anderen die met Rubia bevriend waren,” besluit Edwin.