‘Ik was niet zo’, Asje mag van Maikel Deira en anderen feestje bouwen
In de straten van de volkswijk Flora stond Astrid ‘Asje’ Bruyning vroeger bekend als ‘Black Beauty’. Sommigen noemden haar Beyoncé of Catwalk vanwege haar uitstraling.
Maikel Deira, bandleider van Aptijt en promotor van de organisatie Reflection, vertelt hoe hij zijn best heeft gedaan om de opkomende artiest Sklaays, geboren als Jason Kembel, te begeleiden richting een carrière als zelfstandig ondernemer. Deira wilde van Sklaays niet alleen een artiest maken, maar ook een master of ceremony (MC) en een reclamemaker, zodat hij via meerdere wegen zijn brood zou kunnen verdienen. Vanaf juli, na het bezoek van Sklaays aan Nederland, heeft hij meerdere keren harde kritiek geuit via social media op Deira, maar de reden blijft onduidelijk.
Deira, die actief is als organisator in de wijk Flora, werd door derden gewezen op het talent van Sklaays. “Toen kreeg ik hem voor me en zag ik potentie. Ik liet Ritchel Peroti hem managen, omdat Peroti hem aan mij had geïntroduceerd,” aldus Deira tegenover De Snelle Pen. De opname van Sklaays in het programma ‘Tap A Bankstel’ vond plaats in de partyzaal van Deira.
Deira benadrukt dat hij veel heeft gedaan om Sklaays op weg te helpen. “Ik heb alles betaald: van studio-opnames tot zijn inschrijving bij de Kamer van Koophandel en zelfs zijn paspoort. Zijn vliegticket naar Nederland is door andere vrienden geregeld.” Aptijt was uitgenodigd om op het Kwaku Festival op te treden en Sklaays zou daar een podium krijgen om zich te promoten. Daarnaast ondersteunde Deira ook de promotie van Sklaays’ single Zoete Patat op de radio.
Om Sklaays als merk te promoten, drukte Deira speciale truien en regelde hij dat Sklaays zou meelopen met de groep van Reflection tijdens de wandelmars. “Dit zou hem als marketingtool goed van pas komen,” zegt Deira. Maar volgens hem liet Sklaays zich geen enkele dag zien.
Deira heeft daarnaast geregeld dat Sklaays kon optreden in Frans-Guyana en op het Para Festival, inclusief het betalen van een begeleidingsband. Ook zorgde hij voor een visum van zes maanden, waarmee Sklaays op en neer kon reizen tussen Suriname en Nederland.
Deira sluit af: “Ik had alleen maar goede bedoelingen met Sklaays. Ik wilde het beste in hem naar boven halen en hem helpen bouwen aan een toekomst. Helaas lijkt het erop dat niet alle kansen benut zijn.”