Van Brokopondo naar Cuba: Jozef Abelintie’s reis naar z’n droom om arts te worden
“Met gebed en vasten heb ik het vertrouwen gehad dat dit mijn pad was,” vertelt Jozef Abelintie (20), een jongeman uit het dorp Victoria/Asigron. Zijn droom om arts te worden, ontstond al op jonge leeftijd terwijl hij opgroeide in Brokopondo. “Er is nog steeds een tekort aan artsen in het binnenland. Koste wat het kost wil ik bijdragen aan mijn gemeenschap.” Jozef vertrok op 20 augustus samen met vijf anderen naar Cuba om aan z’n medische studie te beginnen.
Ik stond op de reservelijst om in aanmerking te komen voor de beursJozef Abelintie
Aanvraag
De weg naar Cuba begon in augustus 2023, toen het Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur een online aanvraag opende voor studiebeurzen. “Na mijn aanmelding moest ik een motivatiebrief in het Nederlands en Engels schrijven. Vervolgens gaf ik een presentatie aan de directeur van het ministerie en vertegenwoordigers van Volksgezondheid en Onderwijs.” Van de meer dan 60 studenten die zich aanmeldden, werden tien gekozen, en drie anderen, waaronder Jozef, stonden op de reservelijst. “Op dat moment heb ik gebeden en gevast, vertrouwend dat mijn tijd zou komen.” En die tijd kwam. Door persoonlijke redenen vielen er studenten af, waardoor Jozef alsnog een plek bemachtigde. “Het was een opluchting, maar ook een bevestiging van mijn geloof.” De beurs, gefinancierd door Cuba, dekt zowel het verblijf, de studie als de voeding. Daarnaast ontvangen de studenten een maandelijkse bijdrage van de Surinaamse regering van 125 euro. Voordat hij aan zijn studie kon beginnen, moest Jozef documenten zoals zijn medische verklaring, cijferlijst, diploma, en geboorteakte laten vertalen naar het Spaans.
Geloof
“Mijn verhaal is niet compleet zonder God,” benadrukt hij. “Hij is mijn grootste motivatie. Mijn achtergrond heeft me nooit beperkt, en dat zou voor niemand zo moeten zijn.” Jozef groeide op met vijf broers en zussen en is het vierde kind in een gezin van leerkrachten. Zijn ouders werken op respectievelijk een GLO-school en een MULOSchool in Brokopondo. “Soms moet je offers brengen en gewoontes of vrienden aan de kant zetten om je doel te bereiken.”Met die vastberadenheid en geloof vertrok Jozef naar Cuba, vastbesloten om zijn droom te verwezenlijken en een verschil te maken in het binnenland. “God heeft me dit pad laten zien, en ik weet zeker dat ik zal slagen.”
Verblijf in Paramaribo
Na het afronden van de MULO in Brokopondo stond Jozef voor een nieuwe uitdaging. Hij zou naar het VOS-internaat in Paramaribo gaan om daar te verblijven voor zijn verdere studie op de AMS. “Door corona ging het internaat echter dicht, waardoor ik zes maanden noodgedwongen bij mijn tante moest wonen,” vertelt hij. Na deze periode vond hij een plek op een ander internaat in Noord, Elisabethhof. “Het was een moeilijke tijd, maar ik heb altijd volgehouden. Soms moet je door ongemakkelijke situaties heen om je doelen te bereiken.”
Na de middelbare school probeerde Jozef toegelaten te worden tot het Medisch Wetenschappelijk Instituut (MWI) in Suriname, maar helaas haalde hij de loting niet. “Dat was een teleurstelling, want ik wilde niets liever dan geneeskunde studeren,” herinnert hij zich. “Maar ik liet me niet ontmoedigen. Toen ik hoorde over de beurs voor Cuba, wist ik dat dit mijn kans was.” Zo begon hij zijn zoektocht naar een andere manier om zijn droom waar te maken, wat uiteindelijk leidde tot de succesvolle aanmelding voor de studiebeurs naar Cuba. Jozef zal zeven jaar voor studie in Cuba verblijven.