Noem Henk Plein maar een pionier in het ICT-gebeuren voor blinden in Suriname. Plein (49) leeft al langer dan dertig jaar met een visuele beperking. Op zijn 16e levensjaar toen hij in het examenjaar van de muloschool zat, raakte hij plotseling zijn zicht kwijt. “Het is gemakkelijk voor mij om een document dat ik via het internet opgestuurd krijg, onder een scanner te leggen en te trekken naar de computer in een woordprocessor, om het zodoende zelfstandig te kunnen lezen,” legt hij zijn vaardigheden uit. Omdat hij met ICT kon omgaan kreeg hij zijn eerste baan als call agent. Hij werkte volledig zelfstandig. “Outsourcing is booming in Suriname. Het zou een grote bron van werkgelegenheid kunnen zijn voor blinden,” zegt hij aan De Snelle Pen.
Wie denkt dat Plein zich anders voelt, vergist zich. Ondanks zijn visuele beperking baant hij zich een weg binnen het ICT-gebeuren. “In mijn gedachten zag ik alle mogelijkheden die ICT biedt. ICT is de tool die iemand moet hebben met een visuele beperking om te kunnen integreren,” weet hij. Plein ontwikkelt het één na de andere programma voor personen met een visuele beperking en houdt zich op die manier staande. Zijn talenten en wilskracht maakten dat hij in 2013 als voorlichter bij het Korps Politie Suriname aan de slag kon. Nu werkt hij bij de Communicatiedienst Suriname als presentator en programmamaker.
Zo gauw je je beperking accepteert en je de wil hebt om verder te gaan, is er niets dat je kan stoppen. Henk Plein
“Ik begon op een oude laptop die ik toen alleen kon aan- en uitmaken. Ik had mezelf voorgenomen wat er ook gebeuren zou ik moest en zal leren werken op een computer,” toont hij zijn wilskracht.
Het duurde jaren voordat hij bedreven werd achter de computer, totdat er een docent uit Nederland naar Suriname kwam en de kunsten van Plein ontdekte. Hij kreeg te horen dat Windows een ingebouwde schermlezer bezit voor slechtzienden. “Computer is aangepast lezen. In mijn geval veel luisteren.”
Plein heeft zich ondanks zijn beperking opgewerkt tot een opkomende muziek producer DJ en zanger die zingende boodschappen overbrengt. “Ik ben opzoek gegaan naar aangepaste software omdat een blinde niet werkt met een computermuis. Wij doen alles met het toetsenbord. Ik zit ook in buitenlandse ICT-appgroep voor personen met een visuele beperking.” Plein heeft zijn plannen voor zijn doelgroep aangeboden aan de vorige regering en ook aan de huidige, maar tot het doordringen in het beleid kwam het niet. “Ik denk dat de intelligentie van personen met een beperking nog steeds wordt gebagatelliseerd,” vreest hij. Hij zegt dat de doelgroep alles met de computer kan doen, echter vormen grafische zaken nog een obstakel. “Zo gauw je je beperking accepteert en je de wil hebt om verder te gaan, is er niets dat je kan stoppen,” uit hij zijn wilskracht. Hij kan administratie, boekhouding, geluidsbewerking, audio opname en muziek produceren.
Plein streeft naar goed onderwijs voor personen met een visuele beperking. “Eenieder doet zijn best, maar tot een speciaal curriculum is het nog niet gekomen. Het speciaal onderwijs heeft geen richtlijnen eenieder moddert maar wat,” luidt zijn ontevredenheid. Plein zegt dat hij instaat, is dit curriculum samen te stellen. Dit heeft hij al uitgedokterd. “Ik wordt komend jaar 50. Enige wat nog rest is je legacy opbouwen. Als ik op de manier de doelgroep verder kan brengen dan de afhankelijke positie waarin ze zich nu bevinden zou ik het goed vinden.” Plein heeft een businessplan geschreven om een opleidingscentrum te starten voor personen met een visuele beperking. Hij wil zijn doelgroep op deze manier opleiden tot presentatoren en omroepers en beeldbewerkers. Zijn businessplan moet resulteren in een klein mediabedrijf met opleidingsmogelijkheden voor blinden. “Ik ben bezig met een soort pilot in samenwerking met de Nationale Stichting voor blinden en Slechtzienden in Suriname. Er zijn nu drie dames in opleiding tot presentatoren. Ze hebben een aantal opnames achter de rug.”
Tot zover kan niemand in Suriname met een visuele beperking wat Plein kan. Het aantal personen dat blind is in Suriname is onbekend. “Soms vergeet mijn gezin dat ik een beperking heb. Het is een kwestie van tijd, gewenning en het nemen van risico,” verwoordt hij zijn zelfstandigheid. Plein is getrouwd en is vader van een dochter van achttien jaar.
